2 Haziran 2011 Perşembe
amen
elbet kuntince psikoanalitik açıklamaları vardır, amma umrumda değil. insan denen varlık, kötülük yaptığını hissederek eylemlerine devam ettiği vakit, bir noktadan sonra geri dönüşü olmuyor. o noktadan sonra işte, içindeki karanlık çıkıp suratına yapışıyor. öteki ile tüm ilişkilerinde hasis ve ikiyüzlü taraf rolünü baştan kabul ediyor. böylelikle içindeki "kötülük yapıyorum." hissinden de kurtuluyor. tarafsızca bakıldığında adil bir anlaşma, di mi karşim? yüce allah-u kelalâka sizleri o noktaya ulaşmaktan korusun.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Ben friedrich camus u cok ozledim.