Mada Faka Basmaz

kargaların kinine kılıç takan kargalar, sokak arası delikanlılarının amcaoğlu bandıralı çakılarında can verirler. hayatın sillesine yandan baksak sustalı, arabeskin gülleri alafranga yavşar hep. şimdi sevgili kardeşlerim, biz, biz ki döner salonu büyüklüğünde odalarda elit partiler veren, o partilere komutanları, başbakanları çağıran, çağırdıklarına dille ağda yapan bir neslin torunlarıyız. filozof sözlerine özenir, sufi kalplerine bezeniriz. çocukken elbet büyük acılar çekeriz. erken kaybetmenin verdiği büyük burunlarımızı, bir ona sürteriz, bir buna sokarız. şiiri gran-tuvalet yazarız da, anca yalınayak şiirleri beğeniriz. çünkü hepimiz biliriz ki; -iz, ancak birinci çoğul şahsa iz bırakır. iz bırakanlardan, sabah umutlarından bahsedenleri bu yüzden, ebemizi inşaata çağıranları başka sebeplerden severiz. yanisi, istifamı basıyorum.